Το αγκίστρι
το βρήκα πεταμένο
στην άκρη του δρόμου
…
να χαϊδεύει
την άσπρη γραμμή του
την αδιαφορία των περαστικών…
τη σκιά του…
να σωπαίνει πεισματικά
για τα επιτεύγματά του …
για τα βάθη που ξόδεψε άσκοπα
για τους αφρούς που το στόλισαν
να αναζητά μια βόλτα
μέσα σε ιαχές…
πάνω σε χέρια που κρατούν ξύλα ..
διπλωμένο στις σιωπές
των συνθημάτων
να μασκαρεύεται
πίσω από ξεβαμμένα βρόχινα μάτια …
ανάμεσα σε χάδια φεγγαρίσια ….
ακούγοντας το
γενέθλιο κλάμα ενός κούρου..
να αγρυπνά…
στα όνειρα μιας παρθένας..
στη βρισιά ενός μεθυσμένου
στο φως ενός δειλινού
να γελά
με το ναι
με το ίσως
με το ποτέ
Το αγκίστρι
το βρήκα πεταμένο
στην άκρη του δρόμου …
το έβαλα σε σακουλάκι
ερμητικά κλειστό
και το παρέδωσα
στις ανακριτικές αρχές
ένιψα τα χέρια μου
μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου